علت برخی بزومندی ها، افلاس است.
کاملا صحیح است که چاره آن را در برابر کردن دارایی افراد جویید و اگر مردم را از سرما یا گرسنگی در امان نگهدارید، دیگر کسی بزهکار
نمی شود؛ ولی انگیزه بزهکاری تنها تنگدستی نیست، انسانها گاه از روی هوس یا به بوی لذت نیز دست به جنایت می آلایند. زیرا اگر میلی جز طلب نیازهای اولیه زندگی داشته باشند، برای تخلیه آن، از راه درست منحرف می شوند؛ و به علاوه تنها در پی ارضای میل نمی روند بلکه می خواهند از لذتهایی که با درد همراه نباشد بهره ای ببرند.
جنایات بزرگ نه برای بر آوردن نیازهای ساده، بلکه برای ارضای هوس های مفرط صورت می گیرد.
هیچکس به دیگران ستم نمی‌کند که بخواهد خود را از سرما و گرسنگی محفوظ بدارد.
سه نوع خطا یا جنایت عبارتند از:
1_بزهکاری برای رفع نیازهای اولیه ی زندگی
2_بزهکاری برای فرونشاندن هوسی که آدمی را رنج می دهد.
3_بزهکاری برای ارضای هوسی که به آدمی لذت بخشد.
پس چاره این سه نوع بزهکاری چیست؟
چاره گروه اول، تعدیل دارایی و کار کردن است، یا اینکه چاره مناسب تر برای گروه اول(( دارایی خصوصی؛ مصرف از آن مشترک.))
چاره گروه دوم، میانه رویست.
چاره گروه سوم، در نوشته های بعد به اطلاع تان خواهیم رساند.
افلاس یعنی: تنگدستی
بزهکار یعنی : خطا کار، گناه کار، جنایت کار
بزومند همان معنی بزهکار را می‌دهد.
